Onderneming ten onrechte in verband gebracht met faillissement van leverancier

Situatie

Een handelsbedrijf in de groothandel kreeg te maken met onjuiste berichtgeving in meerdere online artikelen over het faillissement van een toeleverancier. Toen deze leverancier failliet ging, verschenen er binnen enkele dagen nieuwsartikelen op branche-nieuwssites en een lokale online krant. In deze publicaties werd ten onrechte gesuggereerd dat het handelsbedrijf mede verantwoordelijk was voor het financiële probleem van de leverancier.

De artikelen bevatten passages als "onbetaalde facturen van meerdere grote afnemers", "conflicten over leveringsafspraken met belangrijkste klanten", en zelfs directe vermelding van de bedrijfsnaam als "één van de partijen die de leverancier in problemen bracht". Deze onware beschuldigingen waren volledig ongegrond - het handelsbedrijf had alle facturen tijdig betaald (bewezen door betaalbewijzen), had geen conflicten met de leverancier, en was zelf volledig buiten de faillissementsprocedure gebleven. Het bedrijf stond niet vermeld in het faillissementsverslag als schuldeiser of betrokken partij. De suggestie van verantwoordelijkheid was dus feitelijk onjuist.

Probleem

De onjuiste berichtgeving had directe en verstrekkende gevolgen:

• Bestaande klanten en partners belden bezorgd om te vragen of het bedrijf financieel gezond was
• Een potentiële grote nieuwe klant trok zich terug uit onderhandelingen na het lezen van de artikelen
• Banken en kredietmaatschappijen vroegen om uitleg over de vermeende betaalproblemen
• De artikelen verschenen hoog in Google bij zoekopdrachten op de bedrijfsnaam
• Andere nieuwssites kopieerden passages uit de oorspronkelijke artikelen, waardoor de verspreiding toenam
• Intern personeel vroeg zich bezorgd af of er daadwerkelijk financiële problemen waren

Het problematische was dat de beschuldigingen volledig onjuist waren. Het bedrijf beschikte over alle betaalbewijzen, correspondentie met de leverancier, en het faillissementsverslag waarin het bedrijf niet als schuldeiser stond vermeld. Er was dus hard bewijs dat de suggesties feitelijk onjuist waren.

Het bedrijf zat klem: zelf reageren in de commentaren onder de artikelen zou de discussie vergroten en meer aandacht trekken naar de negatieve publiciteit. Niet reageren leek de beschuldigingen te bevestigen. Ondertussen bleven de foutieve artikelen prominent zichtbaar in Google en nam de reputatieschade toe.

Aanpak BrightShield

BrightShield werd ingeschakeld voor een tweesporentraject: correctie bij de bron (nieuwssites) én verwijdering uit Google.

De sleutel was de curator-verklaring. Dit onafhankelijk bewijs van een officiële instantie maakte verschil tussen "hij zegt/zij zegt" en objectief hard bewijs dat de berichtgeving feitelijk onjuist was.

Resultaat

Binnen 3 weken was de situatie opgelost:

• Twee nieuwssites pasten artikelen aan en verwijderden vermelding van bedrijfsnaam
• Eén site verwijderde artikel volledig na juridische onderbouwing
• Google verwijderde oude versies uit zoekresultaten (Right to be Forgotten)
• Onderneming ontving schriftelijke bevestigingen van redacties
• Klanten en partners kregen duidelijkheid via korte verklaring op website
• Bank en kredietmaatschappij accepteerden bewijs en sloten dossier
• Nieuwe klant die zich had teruggetrokken hervatte gesprekken

Het bedrijf heeft na afloop op de eigen website een korte verklaring geplaatst waarin stond dat eerdere berichtgeving feitelijk onjuist was en juridisch was gecorrigeerd. Deze transparantie versterkte het vertrouwen bij klanten en partners.

De zaak illustreert dat onjuiste berichtgeving in nieuwsartikelen juridisch aanpakbaar is met hard bewijs. De curator-verklaring en betaalbewijzen maakten het verschil tussen speculatie en feitelijk bewijs.

Belangrijkste lessen uit deze case